verder naar de Grand Canyon...

Allereerst bedankt voor alle lieve, leuke en enthousiaste reacties. Het is voor ons erg leuk om die te lezen.

Van Arches naar Monument Valley en door naar de Grand Canyon

maandag 13 mei
We zijn vanmorgen naar de andere kant van het park gereden en hebben daar een wandeling gemaakt langs diverse arches. Een heerlijke wandeling met veel klimmen en klauteren. Hier en daar waren wat rotsen afgebroken en versperden het pad.Daardoor moest er een andere weg gevonden worden. Op de terugweg naar de uitgang hebben we nog gekeken bij de 'windows' . Twee arches bij elkaar, de een (je raad het al) naar het noorden en de ander naar het zuiden. Wat een mooi park is dit. Omdat wij wat meer hadden gewandeld dan we hadden gepland zijn we wat later uit Arches vertrokken.
In Moab nog wat boodschappen gedaan en in de camper een broodje gegeten. Daarna op weg naar Monument Valley. We zien wel hoever we komen....

Maar het ging wel lekker, rustige wegen en we konden mooi opschieten. Via Monticello en Blanding, Bluff en Mexican Hat toch maar doorgereden naar Monument Valley. En nu maar hopen dat de camping niet volgeboekt is!
Gelukkig was er plek. En wat voor een; vanuit het zijraampje keken wij op Monument Valley en toen tijdens de zonsondergang naar het restaurant liepen was het fanatastisch om te zien. We hebben zo lopen genieten dat we op de terugweg pas in de gaten kregen hoever we gelopen hadden.
Een traditionele Navajo taco gegeten. Erg lekker.

dinsdag 14 mei

Vandaag staat een tour door Monument Valley op het programma. Maar eerst de was. Is dat ook weer klaar.
Om kwart voor negen zijn we met onze Gids Joe naar de Valley gegaan. Eerst hebben we een 'hogan' bezocht; een traditionele woning waaraan sommige Navajo indianen nog steeds de voorkeur geven. Een woning van houten palen die dicht gestopt worden met modder. Eerder gebeurde dit alleen met zand, maar na een regenbui konden ze weer opnieuw beginnen. Door zand met water te mengen en dit op het dak te smeren zorgde de zon ervoor dat het hard werd en niet van het dak spoelde.
Binnen in de hogan zat een mevrouw die wol aan het kaarden was enhet daarna ging spinnen op een grote tol.
De deur van de hogan is altijd naar het oosten gericht. wanneer 's morgens de deur opengaat kan het licht van de zon naar binnen. Het gat in de nok van de hogan zit er om altijd contact te houden met buiten. Een patroon is bij de navajo is nooit aaneengesloten. Er zit een opening in het patroon van bv. een mand of er is bij het weven van kleden een draad van een andere kleur gebruikt. Dit voor de 'open mind'.
Wanneer en man en vrouw trouwde mocht dat niet met iemand uit dezelfde 'clan'. Wat precies bij dezelfde clan hoorde heb ik niet helemaal begrepen, maar het worden vrij snel broers en zussen genoemd. Afhankelijk van wat de vrouw kon; koken, spinnen,weven etc. werd bepaald wat de man moest betalen voor de vrouw. Hoe meer ze kan hoe hoger de prijs. Koeien, geld om groente te verbouwen etc. De man ging dan bij de 'clan' van de vrouw wonen. De vrouw is hier erg belangrijk.
Joe vertelde dat hij zijn eigen vrouw heeft ontmoet toen hij in het restaurant werkte. De eerste vraag van zijn moeder was bij welke clan zij hoorde. Dat moest hij eerst gaan navragen. Toen dat goed was heeft zijn moeder zelf contact met de familie van zijn vrouw gehad om de prijs te bepalen.
De toer ging verder het park in en we zagen alle rotsen verrijzen. We waanden ons in een western. Er zijn en worden hier veel speelfilms opgenomen.
Vroeger werd de jongeren geleerd dat wanneer de aarde zou vergaan de navajo mensen een teken zouden krijgen; wanneer een muildier/ezel een jong krijgen zou dat een teken kunnen zijn dat de wereld vergaat.
Na deze toer zijn we onderweg gegaan naar de oostingang van de Grand Canyon. Daar zouden we rond een uur of zeven aankomen. En nu maar weer hopen dat er een kampeerplek is. Die was er, maar we hadden geen half uur later moeten komen. Toen waren ze allemaal vol.

De zonsondergang was prachtig. Weer veel te veel foto's gemaakt.

woensdag 15 mei
Simone, gefeliciteerd!
Vanmorgen eerst maar geprobeerd een camping te regelen voor de komende twee nachten. En dat is gelukt. Als dat niet gelukt was hadden we verder weg moeten zoeken en dat is jammer. De camping voor vanavond ligt iets buiten Grand Canyon national park en ligt midden in het bos. Er is geen stroom, geen water en geen douches, maar wat wij nodig hebben is aanwezig in de camper. En een barbecue is op iedere kampeerplek aanwezig. Ik krijg er nu al zin in, zo'n lekkere burger van de barbecue!
We hebben vanmiddag een trail gelopen een eindje de canyon in. Ook dit was weer heel mooi, het lastige is alleen dat je eerst (fluitend) naar beneden loopt en dan hetzelfde stuk weer terug naar boven moet. Dat is de eerste paar honderd meter lastig, maar dan gaat het wel. Moe maar voldaan kwamen wij weer boven.
Nu even een lekkere kop koffie gehaald en dan bedoel ik ook echt lekker en straks naar de camping, nagenieten van de mooie dingen die we weer hebben gedaan en gezien.