Van de woestijn naar de zee

Het is snel, maar vandaag alweer een verhaaltje van ons. Nu kan het nog, ik denk dat het na morgen lastig wordt om verbinding te ktijgen.

Gistermiddag voor de zonsondergang weer terug gegaan naar Sossus Vlei, naar Duin 45. Daar toch maar opgeklommen en op de rand van het duin gaan zitten om samen met een australier en twee duitse meisjes de zon achter de duinen te zien verdwijnen. De australische toerist vertelde dat hij vond dat er veel auto's rijden op de route naar Sesriem..... het kan verkeren! Het is maar wat je gewend bent.

Nog even blijven zitten en toen snel weer terug naar de camping, want we moeten voor kwart voor zeven uit het park zijn. Snel de tent weer uitgeklapt en begonnen met het eten. We hadden die middag wat karbonades gehaald want het wordt tijd om de braai te gebruiken. Wat hebben wij lekker gegeten. Dat gaan we vaker doen!

Vanmorgen vanuit ons tentje de zon op zien komen en na het ontbijt de boel ingepakt en gaan rijden. In Solitaire bij 'Moose' koffie met appeltaart gegeten, dat stond in de reisgids en die hebben een boel mensen gelezen. Het was er druk. En dan te bedenken dat Solitaire niet meer is dan een paar huizen en een tankstation.
Weer verder over de gravelwegen. Die werd almaar slechter en slechter. Toen er op een gegeven moment een bord langs de weg stond die aangaf dat de weg hobbelig zou worden vroegen wij ons af of het nog erger kon. De schoonheid van Namibie ontging ons vanaf dat moment even, want alle aandacht ging naar de weg. De banden hadden het ook niet naar hun zin, want even later hadden wij onze tweede lekke band. Shit! We hebben de band gepakt die gisteren zo goed mogelijk was gerepareerd en vervolgde onze weg. Maar dan is het vertrouwen in de kwaliteit van de banden even zoek. Maar het ging goed, dachten wij. Toen we even stopten om te kijken hoe het met de band ging hoorden we deze enorm sissen. Daar gaan we weer! Maar gelukkig, Henk heeft de auto een stukje vooruit gezet en het gesis was over(!?). De band heeft geen problemen meer gegeven en wij zijn in Swakopmund aangekomen. Maar morgen moeten we wel twee nieuwe banden regelen.

In guesthouse Seabreeze in Swakopmund werden we enorm gastvrij ontvangen. Er werd direct koffie gehaald en toen ik vroeg of wij even naar de autoverhuurder mochten bellen om te vertellen dat wij ywee lekke banden hadden en of wij deze kunnen laten vervangen werd het al door de eigenaar van het guesthouse gedaan. Hij vroeg ons wat we morgen wilde gaan doen en waar we wilden eten en heeft alles voor ons gereserveerd. Ook gaat hij morgen voor ons de banden laten vervangen. Dan kunnen wij van onze dag in Swakopmund genieten. Geweldig toch!
We hebben hier een prachtige kamer, wat een verschil met de douche van vanmorgen, daar liepen kevertjes en ander (on)gedierte door de douche, hier hebben we een douche met verwarmde handdoekrekjes, prachtige tegels en GEEN diertjes.

Vanavond in het restaurant (Swakopmund Brauhaus) zaten wij naast mensen die wij gisteren in de Sesriem Canyon ook tegen zijn gekomen. Die mevrouw vertelde ons dat het in de sossusvlei extreem veel geregend heeft. Dat gebeurt niet zo vaak. zij had nog nooit meegemaakt dat er zoveel water stond. Vandaar dat er ook water tussen de zandduinen van de Sossusvlei staat.