Zand, heel veel zand.......
Door: Ellen
07 Mei 2012 | Botswana, Maun
Ja, we zijn er n og, niet opgegeten door een van de vele wilde dieren die hier rondlopen!
We zijn weer in de bewoonde wereld en hebben vier geweldige dagen gehad. Wat een ervaring om helemaal op jezelf te zijn aangewezen. Hier het verslag
Adembenemend! Dat is het plekje op de camping Ihara in Chobupark. We staan hier op de oever van de rivier en kijken uit over het meest oostelijke puntje van de Caprivistrook in Namibie. De camping ligt tussen Ngome en Kasane in. De rit naar de camping ging over zandwegen, hier en daar erg mul, maar goed te doen. Olifanten, giraffes, springbokjes.... alles loopt voor de auto langs of langs de kant van de weg. Het is echt genieten. We waren vergeten om hout mee te nemen voor de braai, maar dat hebben we op de camping kunnen kopen. Dat is ook het enige, verder is hier helemaal niets. We zitten nog een aardig eindje lopen van de wc's af, dat is wel vervelend. We moeten dat eigenlijk met de auto doen als het donker is, maar dan kunnen we de tent niet opzetten. Maar even zien hoe we dat gaan doen.
Toen we net bij onze plek kwamen liep daar net een schildpad en even later loopt er een warthol (een knobbelzwijn) langs. Hij keek ons even aan en liep weer door. We zijn met de auto nog vlak bij een kudde olifanten geweest die aan het badderen waren in de rivier. Prachtig.
En dan wordt je wakker en kijk je uit je tentje en zie je aan de overkant het vlakke landschap van de Namibische Caprivistrip, met hier en daar een boom. Daarachter kleurt de lucht paars/rood............
We zijn doorgereden naar Savuti, een rit van 120 km, waar we wel 6 uur over zouden kunnen doen. Tsjonge, dat wordt wat. Het eerste stuk was hetzelfde als gisteren, dat viel wel mee. En durfde gisteren in het mulle zand niet te stoppen, dat deden we vandaag wel. We wennen er al wat aan. We kwamen een enorme kudde buffels tegen, wel 1000. Daar zijn we rustig aan tussen door gereden. Mooi hoor.
Daarna het park uit en konden we een stukje over asfalt. Dat schiet dan even lekker op. Nou, dat lukt wel binnen 6 uur......
Aan het eind van de asfaltweg, die houdt echt zomaar op, verscheen daar een zandweg zoals die loopt van de Nieuwedijk naar Oud Avereest, maar dan met iets meer zand, een beetje smaller en 60 km lang! En dat is lang, want je komt niets tegen, geen bordjes, huizen of iets dergelijks. Af en toe een tegenligger en dan maar hopen dat een van beiden aan de kant kan. En het zand werd steeds muller......
Bij een splitsing moesten we even kijken welke kant we op moesten en toen had de auto het even zwaar , maar na ruim 5,5 uur kwamen we dan toch op de camping aan. De naam van ons plekje: Paradise! En dat was het.
We moeten weer met de auto naar de WC en dat is een bijzondere ervaring. Het vervelende met de daktent is dan dat je de tent pas op kunt zetten als je gedouched hebt en naar de WC bent geweest. En maar hopen dat je 's nachts niet naar de WC hoeft....
's Middags nog even wat rondgereden en zagen we twee leeuwen onder een bosje liggen slapen. Omdat er meerdere auto's stonden zijn we later nog eens gaan kijken en stonden we op nog geen twee meter van de leeuwen af. Een tilde zijn kop even op, maar legde hem direct weer neer. Het interresseerde hem niet. De ander legde heel lief zijn poot over de ander heen. Wij vonden het geweldig!
Omdat hier geen hout te koop was en een vuurtje wel belangrijk is om de dieren op een afstand te houden, zijn we gaan sprokkelen en hadden wij 's avonds een vuurtje. We zaten daar 's avonds terwijl aan de overkant van de rivier een olifant stond te eten. Hoe mooi kan het zijn!
De volgende morgen naar Moremi. Dat zou een rit worden van 150 km die ong. 5,5 uur zou duren. Toen ik die morgen naar de WC liep zag ik de sporen van hyenapootjes naast mij in het zand. Op tijd vertrokken en na een poosje rijden er twee landrovers met amerikanen achter ons. We wilden ze laten passeren, maar de voorste zei dat het beter is om met meer te rijden omdat de weg op sommige plekken erg slecht is. Oh, wilden wij dat weten? Nou, eigenlijk niet. Toch maar met z'n drieen.Wij voorop. En de weg was op plekken slecht, net als op de kruising waar wij eerder hadden gestaan. Maar ook hier ging alles prima en kreeg Henk van het ene Amerikaanse stel een complimentje: Excellent driver! Wat wil je nog meer.
Bij de gate gingen we ieder een kant op. Wij naar de South Gate van Moremi. Het eerste stukje was dan wel niet mul, maar toen wij ervoor stonden waren wij het spoor even bijster. We keken voor ons, maar hadden eigenlijk geen idee waar het pad precies liep. Volgens Henk had het wat weg van onontgonnen heideveld (maar dan zonder heide) met gaten en kuilen. We hebben de weg gevonden. Zo! dat is ons ook weer gelukt.
Onderweg lag een dood luipaardjong langs de weg.
We zijn uiteindeijk op de camping in Xakanaxa aangekomen, maar de rit bleek uiteindelijk 200 km en we hebben er 8 uur over gedaan. We hebben niet zo veel meer gedaan, hout gesprokkeld en wat gegeten. Toen het vuur uit ging en het hout op was zijn we gaan slapen. We hebben in Afrika een heel ander ritme, vroeg naar bed, voor negen uur. en vroeg weer op (zelfs Henk). 's Nachts hoorde ik een olifant vlak naast de tent, ik kon hem niet zien, maar de volgende morgen stonden er enorme pootafdrukken naast de tent.
De volgende morgen hebben we overwogen om een boottrip te maken, maar we hebben toch gekozen voor het gebied waar veel cheetahs zijn. Dus naar Third Bridge, maar we moesten eerst over Fourth Bridge. Zie foto.
Daar staan we op een camping waar we weer met de auto naar de WC moeten.WE hebben een poosje lekker in het zonnetje gezeten, wat koffie gedronken en vooral van de omgeving genoten. Het is eigenlijk onvoorstelbaar, we zien nu al vier weken lang iedere dag een strak blauwe lucht. Overdag warm tot heet en ;s avonds koelt het lekker af. Heerlijk.
We hebben wat rondgereden en besloten de Mboma loop te rijden. We waren alleen vergeten om te kijken hoe lang deze was. Het was een pad waarvan we soms niet konden zien waar en hoe het verder ging, De tocht, 18 km., duurde 2 1/2 uur en Henk heeft nog nooit zoveel bochtjes gedraaid.Na een bochtje zagen we een olifant met haar jong, We weten niet wie er harder schrok, de olifant of wij. De olifant was in ieder geval zo boos, dat we de foto maar even hebben laten zitten en 'snel' zijn doorgereden. Verder hebben we buffels, zebra's, knobbelzwijnen, twee verschillende soorten ooievaars, antilopen en springbokken gezien.
Vannacht hoorden we leeuwen brullen en de nijlpaarden in de rivier naast de camping.
De cheetahs hebben we nog niet gezien, ook niet toen we de volgende morgen om half zeven al door het park reden, maar wel drie wilde honden. We zijn nu in Maun en staan op een camping aan de rivier . Wat we vandaag gaan doen weten we nog niet, misschien wel helemaal niets......
Bij het vorige verslag heb ik nog een filmpje van de zwemmende olifanten gezet.
We zijn weer in de bewoonde wereld en hebben vier geweldige dagen gehad. Wat een ervaring om helemaal op jezelf te zijn aangewezen. Hier het verslag
Adembenemend! Dat is het plekje op de camping Ihara in Chobupark. We staan hier op de oever van de rivier en kijken uit over het meest oostelijke puntje van de Caprivistrook in Namibie. De camping ligt tussen Ngome en Kasane in. De rit naar de camping ging over zandwegen, hier en daar erg mul, maar goed te doen. Olifanten, giraffes, springbokjes.... alles loopt voor de auto langs of langs de kant van de weg. Het is echt genieten. We waren vergeten om hout mee te nemen voor de braai, maar dat hebben we op de camping kunnen kopen. Dat is ook het enige, verder is hier helemaal niets. We zitten nog een aardig eindje lopen van de wc's af, dat is wel vervelend. We moeten dat eigenlijk met de auto doen als het donker is, maar dan kunnen we de tent niet opzetten. Maar even zien hoe we dat gaan doen.
Toen we net bij onze plek kwamen liep daar net een schildpad en even later loopt er een warthol (een knobbelzwijn) langs. Hij keek ons even aan en liep weer door. We zijn met de auto nog vlak bij een kudde olifanten geweest die aan het badderen waren in de rivier. Prachtig.
En dan wordt je wakker en kijk je uit je tentje en zie je aan de overkant het vlakke landschap van de Namibische Caprivistrip, met hier en daar een boom. Daarachter kleurt de lucht paars/rood............
We zijn doorgereden naar Savuti, een rit van 120 km, waar we wel 6 uur over zouden kunnen doen. Tsjonge, dat wordt wat. Het eerste stuk was hetzelfde als gisteren, dat viel wel mee. En durfde gisteren in het mulle zand niet te stoppen, dat deden we vandaag wel. We wennen er al wat aan. We kwamen een enorme kudde buffels tegen, wel 1000. Daar zijn we rustig aan tussen door gereden. Mooi hoor.
Daarna het park uit en konden we een stukje over asfalt. Dat schiet dan even lekker op. Nou, dat lukt wel binnen 6 uur......
Aan het eind van de asfaltweg, die houdt echt zomaar op, verscheen daar een zandweg zoals die loopt van de Nieuwedijk naar Oud Avereest, maar dan met iets meer zand, een beetje smaller en 60 km lang! En dat is lang, want je komt niets tegen, geen bordjes, huizen of iets dergelijks. Af en toe een tegenligger en dan maar hopen dat een van beiden aan de kant kan. En het zand werd steeds muller......
Bij een splitsing moesten we even kijken welke kant we op moesten en toen had de auto het even zwaar , maar na ruim 5,5 uur kwamen we dan toch op de camping aan. De naam van ons plekje: Paradise! En dat was het.
We moeten weer met de auto naar de WC en dat is een bijzondere ervaring. Het vervelende met de daktent is dan dat je de tent pas op kunt zetten als je gedouched hebt en naar de WC bent geweest. En maar hopen dat je 's nachts niet naar de WC hoeft....
's Middags nog even wat rondgereden en zagen we twee leeuwen onder een bosje liggen slapen. Omdat er meerdere auto's stonden zijn we later nog eens gaan kijken en stonden we op nog geen twee meter van de leeuwen af. Een tilde zijn kop even op, maar legde hem direct weer neer. Het interresseerde hem niet. De ander legde heel lief zijn poot over de ander heen. Wij vonden het geweldig!
Omdat hier geen hout te koop was en een vuurtje wel belangrijk is om de dieren op een afstand te houden, zijn we gaan sprokkelen en hadden wij 's avonds een vuurtje. We zaten daar 's avonds terwijl aan de overkant van de rivier een olifant stond te eten. Hoe mooi kan het zijn!
De volgende morgen naar Moremi. Dat zou een rit worden van 150 km die ong. 5,5 uur zou duren. Toen ik die morgen naar de WC liep zag ik de sporen van hyenapootjes naast mij in het zand. Op tijd vertrokken en na een poosje rijden er twee landrovers met amerikanen achter ons. We wilden ze laten passeren, maar de voorste zei dat het beter is om met meer te rijden omdat de weg op sommige plekken erg slecht is. Oh, wilden wij dat weten? Nou, eigenlijk niet. Toch maar met z'n drieen.Wij voorop. En de weg was op plekken slecht, net als op de kruising waar wij eerder hadden gestaan. Maar ook hier ging alles prima en kreeg Henk van het ene Amerikaanse stel een complimentje: Excellent driver! Wat wil je nog meer.
Bij de gate gingen we ieder een kant op. Wij naar de South Gate van Moremi. Het eerste stukje was dan wel niet mul, maar toen wij ervoor stonden waren wij het spoor even bijster. We keken voor ons, maar hadden eigenlijk geen idee waar het pad precies liep. Volgens Henk had het wat weg van onontgonnen heideveld (maar dan zonder heide) met gaten en kuilen. We hebben de weg gevonden. Zo! dat is ons ook weer gelukt.
Onderweg lag een dood luipaardjong langs de weg.
We zijn uiteindeijk op de camping in Xakanaxa aangekomen, maar de rit bleek uiteindelijk 200 km en we hebben er 8 uur over gedaan. We hebben niet zo veel meer gedaan, hout gesprokkeld en wat gegeten. Toen het vuur uit ging en het hout op was zijn we gaan slapen. We hebben in Afrika een heel ander ritme, vroeg naar bed, voor negen uur. en vroeg weer op (zelfs Henk). 's Nachts hoorde ik een olifant vlak naast de tent, ik kon hem niet zien, maar de volgende morgen stonden er enorme pootafdrukken naast de tent.
De volgende morgen hebben we overwogen om een boottrip te maken, maar we hebben toch gekozen voor het gebied waar veel cheetahs zijn. Dus naar Third Bridge, maar we moesten eerst over Fourth Bridge. Zie foto.
Daar staan we op een camping waar we weer met de auto naar de WC moeten.WE hebben een poosje lekker in het zonnetje gezeten, wat koffie gedronken en vooral van de omgeving genoten. Het is eigenlijk onvoorstelbaar, we zien nu al vier weken lang iedere dag een strak blauwe lucht. Overdag warm tot heet en ;s avonds koelt het lekker af. Heerlijk.
We hebben wat rondgereden en besloten de Mboma loop te rijden. We waren alleen vergeten om te kijken hoe lang deze was. Het was een pad waarvan we soms niet konden zien waar en hoe het verder ging, De tocht, 18 km., duurde 2 1/2 uur en Henk heeft nog nooit zoveel bochtjes gedraaid.Na een bochtje zagen we een olifant met haar jong, We weten niet wie er harder schrok, de olifant of wij. De olifant was in ieder geval zo boos, dat we de foto maar even hebben laten zitten en 'snel' zijn doorgereden. Verder hebben we buffels, zebra's, knobbelzwijnen, twee verschillende soorten ooievaars, antilopen en springbokken gezien.
Vannacht hoorden we leeuwen brullen en de nijlpaarden in de rivier naast de camping.
De cheetahs hebben we nog niet gezien, ook niet toen we de volgende morgen om half zeven al door het park reden, maar wel drie wilde honden. We zijn nu in Maun en staan op een camping aan de rivier . Wat we vandaag gaan doen weten we nog niet, misschien wel helemaal niets......
Bij het vorige verslag heb ik nog een filmpje van de zwemmende olifanten gezet.
-
07 Mei 2012 - 08:47
Frieda En Ben:
Prachtig!!! Wat een geweldige foto's.
We genieten met jullie mee. Fijn, dat jullie het zo treffen met het weer.
Hier is het nog niet heel erg geweldig. (vaak koud en nat) -
07 Mei 2012 - 13:55
Mirjam:
Jeetje wat maken jullie mooie dingen mee en vooral VEEL. Blijf genieten! Wij genieten mee............ -
07 Mei 2012 - 18:53
Marjan Pragt:
Jeetje Ellen en Henk wat zien jullie geweldig veel moois en wat een mooie foto's. Bijzonder dat de dieren zo dicht bij de tent komen, brrr, Nog even genieten voor julli,e vooral van het mooie weer. Het is hier nog veel te koud!!!!
Groeten van Marjan uit Hardenberg -
07 Mei 2012 - 22:14
Marthijn & Joëlle:
Wat een geweldige verhalen! we zouden daar graag willen zijn als we dat allemaal zo horen.
Kan niet wachten om alle foto's te zien!
P.s. Alles gaat hier goed.. Aanhangerrijbewijs gehaald. School gaat wel redelijk ;) dit scheelt weer een mailtje terug typen ;) -
09 Mei 2012 - 15:56
Wijnie:
Bedankt voor je mooie kaart, dat velletje van dat luipaardjong moest je eigenlijk mee kunnen nemen.
Wat prachtig!
-
10 Mei 2012 - 19:47
Marja:
Het blijft geweldig om jullie verhalen te lezen. Wat bijzonder en prachtig dat juliie dit meemaken. Ik geniet met jullie mee. Groetjes Marja -
11 Mei 2012 - 21:02
Berend En Judith:
Hey Henk en Ellen,
Wat zal de overgang naar ons kikkerlandje straks weer groot zijn. Momenteel slapen nabij de olifanten en straks weer bij de kippen!
Nog veel plezier op Afrikaans grondgebied.
-
14 Mei 2012 - 06:52
Gerrit:
Mooi om te lezen. -
14 Mei 2012 - 19:48
Hans En Rina:
Mooi man wat maken jullie leuke dingen mee. Geweldig om te lezen en de foto's te zien.
Jullie hoeven de eerste jaren in ieder geval niet meer naar de dierentuin.
Straks gewoon weer achter de kippen, maar vooral eerst nog lekker genieten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
