Krugerpark en door naar Johannesburg

Van dat niets doen is niet veel terecht gekomen. We hebben een boottochtje gemaakt over de rivier. Omdat er niet zoveel vogels langs de rivier te zien waren, liet onze gids zien wat er allemaal van waterlelies gemaakt kon worden. Van de bloem en de steel maakte hij een ketting voor mij en het blad diende als hoofddeksel voor Henk.

Weer vertrokken uit Maun, op weg naar Kruger Park in Zuid Afrika. De komende dagen worden een paar reisdagen, maar zoals het nu lijkt zijn de wgen goed en rijden we soms weer 120 km per uur. Dat schiet op.
In de auto zaten we wat te praten over alles wat we al gezien hebben en hoe moeilijk het is om dat te omschrijven. We hebben zo ontzettend veel gezien, veel verschillende landschappen, prachtige bomen, heel veel vogels, vlinders en insecten, en natuurlijk: de wilde dieren. En dan nog alle bijzondere, vriendelijke, gezellige, behulpzame en ja, soms wat vervelende mensen die wij hebben ontmoet. Om alles op te schrijven hebben we nog 6 weken nodig. Nu hebben we in ieder geval ook nog veel te vertellen als we weer thuis zijn. I
Verder door de savannes van Botswana. Een prachtige rit. Door veel pannen heen gereden en je kunt dan zien dat er hier af en toe veel regen valt. Maar nu is het droog, kurkdroog. Het heeft het afgelopen regenseizoen bijna niet geregend. We staan nu op een camping (Nata Lodge)onder de palmbomen, een heerlijk plekje. Lekker even gezwommen en eten in het restaurant op de camping.

Even twee reisdagen naar Kruger Park. Eerst naar Selibe Pikhwe, daar hebben we in een luxe kamer geslapen. Ook wel even lekker. Onderweg ernaar toe kwamen we door Francistown, ween grote stad. Even daarbuiten hebben we een plekje gezocht om even koffie te drinken. Daar kwam een man naar ons toe lopen die een praatje begon. Erg leuk, hij heeft ook een boerderij: wat melkkoeien en hij verbouwt groente die zijn zoon in Francistown probeert te verkopen. Een leuk gesprekje, maar zoals we al gewend zijn, wordt er om iets gevraagd. Dit keer om wat zoets. We hebben de man een pakje stroopwafels gegeven, wat ballonnen voor de kinderen en een petje van de arkervaart dat hij meteen opzette.

's Middags wilde we in Selibe pikhwe even pinnen en wat boodschappen doen, maar bij het pinnen ging het mis. Alles leek goed te gaan tot de machine vroeg de pas uit te nemen, maar de pas kwam niet. Nee toch! Niet weer!. De paniek sloeg wel een beetje toe. Allerlei knoppen ingedrukt maar het mocht niet baten. De bewaakster erbij geroepen. Dan moet u naar de bank. Maar ik ga hier niet weg. We zijn in Namibie al bestolen, dit overkomt ons niet nog een keer. Een jongen die achter ons stond bood aan met Henk naar de bank te lopen. Hartstikke fijn. Henk mee en ik bij de automaat. Op een gegeven moment sprong de automaat op storing.
Henk kwam terug met de mededeling dat er over een half uur (ong. kwart iover drie)iemand zou komen om de pas eruit te halen. We stonden al even te wachten toen de jongen weer terug kwam en zei dat de bank om half vier dicht ging. Hij weer met Henk naar de bank. We hadden afgesproken dat Henk bij de bank zou wachten ("dicht of niet, ik blijf daar tot jij met de pas komt!" )tot ik daar kwam met de persoon die de pas uit de automaat zou halen. Dat duurde nogal even, maar uiteindelijk kregen we de pas terug en wam Henk weer terug. We pinnen voortaan alleen nog IN bankgebouwen. De medewerkers waren erg vriendelijk en hadden alle begrip voor ons. omdat wij al bestolen waren.. Gelukkig, eind goed al goed!
Van ons middagprogramma kwam niets meer terecht. We zijn nog wel naar de dam gereden, maar daar bleek dat we een permit moesten hebbenen die konden we alleen in de stad halen. Ach, het loopt toch al anders, we gaan gewoon terug naar het hotel en lekker eten....

10 mei, weer terug in Zuid Afrika. De rit naar de grens ging zowaar over asfaltwegen, op de laatste 300 meter na. Toen we kwamen we bij een kleine grensovergang. Het was er gezellig. Eerst zijn de mensen wat streng, maar als ze zien dat het 'goed volk' is, dan wordt de sfeer ontspannen. Verder over de gravelweg, Een stukje door het water van de rivier, erg smal, maar het lukte, en door naar de grenspost van Zuid Afrika. Ook daar eerst wat strenge mensen, maar toen ook zij zagen wat een lieve toeristen wij zijn werd het gezellig. De weg door Zuid Afrika was lang en een beetje saai todat wij gingen eten. Ook hier kwam iemand naar ons toe, hij bleek chefkok op een jachtfarm een eindje achteruit. Hij kwam uit Zimbabwe, maar door het beleid van Mugabe is daar weinig werk en is het land arm. Hij werkt nu in Zuid Afrika en is zijn gezin in Zimbabwe. Toevallig was zijn vrouw net een paar dagen bij hem en zou hij haar de omgeving laten zien. Deze man ging ook weg met stroopwafels en ballonnen.

We staan op een luxe camping met verwarmde baden waar wij lekker in gelegen hebben. ik geloof wel dat wij de jongsten zijn op deze camping. Hier staan heel veel senioren die werkelijk alles hebben meegenomen op vakantie, zelfs de papegaai mocht mee en staat buiten in zijn kooi. Vanavond weer lekker zelf gekookt en slapen in ons tentje.
Naar Kruger Park. Een mooi park en we hebben de big 5 gezien. Wij waren in de veronderstelling dat het jachtluipaard een van de big 5 was, maar het blijkt het luipaard te zijn. En laten we die nou net tegenkomen. We reden op een gravelweggetje en ineens ziet Henk een luipaard uit de bosjes komen, vlak achter onze auto. Een beetje lastig om een foto te maken, maar het luipaard liep terug. Hij zag de auto niet eens staan, zo leek het. Foto's gemaakt en achteruit gereden om te kijken waar het dier was gebleven. En daar zat hij. Schitterend!

Later hebben we nog 4 leeuwinnen gezien, die deden niet veel anders dan wat liggen, een beetje rondlopen en weer gaan liggen. Mooi om te zien.
Ovedag hebben we veel rondgereden en heel veel dieren gezien. Het blijft geweldig om die dieren in hun eigen omgeving te zien.
De laatste avond hebben we in Kruger Park een 'night drive' gedaan. In het donker met zo'n safari-auto op pad. Vier mensen, waaronder Henk, hadden een grote lamp en mochten in de duisternis speuren naar glimmende oogjes. Waren het teveel oogjes, dan mochten we niet roepen, dan was het een 'township van antilopes'. Wij dus aan het zoeken naar katachtigen en wat komen we tegen: een nijlpaard! Ieder toer die wij hebben gedaan had zo zijn eigen speciale ontmoetingen.
Later zagen we ook de neushoorn nog lopen, maar nog steeds geen katachtigen. De gids heeft er een extra rondje aan vast geplakt en toen zagen we een leeuw, een gevlekte hyena, een jakhals en een afrkaanse boskat.

Zo hebben we in drie Afrikaanse landen rondgereisd en heel veel gezien: Namibie, een prachtig land,waar je je het ene moment in een soort maanlandschap bevindt, het volgende moment door prachtige olijfgroene heuvels rijdt en dan weer door woestijn wordt omgeven. Het verveelt geen moment om daar door heen te rijden, al is het over soms erg slechte wegen. Dan de puurheid van Botswana, het gevoel van vrijheid wanneer je met de auto, waarin alles aanwezig is om vijf dagen 'te overleven', over de soms moeilijk begaanbare zandwegen rijdt. Op zoek naar al het moois wat dit land te bieden heeft. Prachtige savannes, campings waar alleen een douche en wc is en verder niets. Geen hek om de camping, zodat je 's avonds een vuurtje moet maken om de dieren op afstand te houden en je 's nachts de olifanten naast de tent hoort lopen. Tot slot het Kruger Park in Zuid Afrika. Daar rijd je voornamelijk over asfaltwegen en kom je vakantiegangers met hun complete huisraad tegen en campings waar niet alleen douches, maar waar ook ligbaden zijn, komplete keukens waar je je maaltijden kunt bereiden en winkels waar alles te koop is.

Maar overal zie je de prachtige dieren in hun eigen omgeving en dat is een geweldige ervaring.
In Kruger Park hebben we voor het laatst in ons tentje op de auto geslapen. Tja, ook daar komt een eind aan. En nu zijn we na een lange dag rijden in Johannesburg. Nog drie dagen en dan vliegen we weer naar huis.......